Antmaps Bosmierenproject

Bosmieren in kaart gebracht

De behoefte aan verbinden

Grote foto: Nest ZW-38 in “bosmier-vogelvlucht” op 16 juni 2013 bij het Zwart Water

Kale bosmieren (Formica polyctena) zijn ontzettend goede verbinders. Dat bleek wel toen een groot nest in natuurgebied het Zwart Water bij Venlo in de winter van 2011 onherstelbaar beschadigd raakte. Nest ZW-46 vormde in 2010 een belangrijke schakel tussen verschillende nesten via brede mierenpaden (afb.1). Door de schade werd de kern die uit een boomstronk bestond volledig uit de grond losgetrokken. Daardoor ontstond er een groot gat in de grond waarin veel bosmieren onbeschermd tegen de vorst om het leven kwamen. Het gevolg was dan in het voorjaar van 2011 veel mierenpaden niet meer tot stand kwamen. Wel werden er verschillende afgesplitste nesten gevormd, maar nieuwe mierenpaden kwamen niet tot stand. Er verdwenen zelfs verschillende nesten in de omgeving (afb.2).

Afb. 1: nesten en mierenpaden in 2010
Afb. 2: de nesten en mierenpaden in 2011

In het voorjaar van 2012 ontstond er via nieuwe mierenpaden weer nieuwe verbindingen tussen de nesten (afb.3). De nesten lagen echter vlak langs een druk belopen wandelpad en onbeschut tegen weersinvloeden. Lang hield deze verbinding tussen nesten niet stand. In 2013 ontstond er een klein mierenpad dat noordelijker lag, in terrein dat meer beschutting bood (afb.4). In 2020 werd nog maar twee nesten teruggevonden.

Afb. 3: de situatie in 2012
Afb. 4: nesten en paden in 2013

De conclusie uit deze observaties luidt dat wanneer nesten in een nestcluster van de kale bosmier onherstelbaar beschadigd raken, het jaren duurt voordat de kolonie is hersteld, voor zover er van herstel sprake kan zijn. Om termijn kan deze schade leiden tot het verdwijnen van de hele kolonie.

Trefwoorden: , , , , , , , |